Monday 29 January 2018

ಅನಿರ್ವಚನೀಯ

ಮಾತೆಲ್ಲ ಮರೆತು ಮೌನ-
ದೇವರಿಗೆ ಶರಣಾದೆ
ಭಾವ ದೀವಿಗೆ ಹಚ್ಚಿದೆ
ನನ್ನ ದೇವರು ಗರ್ಭಗುಡಿಯಿಂದ
ಹೊರಬಂದಂತಿದೆ
ಅರೆಬೆಳಕ ಹಾದಿಯಲಿ ಯಾರೋ
ಕೈ  ಹಿಡಿದು ನಡೆದಂತಿದೆ
ಕವಿತೆ ಒಲ್ಲೆ ಎಂದರೂ
ನವ್ಯ ನಲ್ಲೆಯಾದಂತಿದೆ


~Geethalakshmi Kochi

at

3 comments:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ಗೀತಳ ಗೀಚು

1.) ಬದುಕು ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ.... 2)ಕಲೆಗೆ ದೃಷ್ಟಿಯ ಪರಿವೆಯಿಲ್ಲ ಅದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನ !  3.)ಆಯಾಮದ ಅನುಮಾನ ಅನುಭೂತಿಗೇಕೆ ? 4.)ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟು ಸರಳ ರೇಖೆಯಲ್ಲ...

  • ತೋಚಿದ್ದು ಗೀಚಿದ್ದು....
    ಕತ್ತಲ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಬೆಳಕಿನ ಕಡೆಗೆ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸುವ ಪುಟ್ಟ ಹಣತೆ ನನ್ನ ಕವಿತೆ. ಅದು ಕೊಡುವ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಬೆಳಕಿನಿಂದ ನಾಲ್ಕಕ್ಷರ ಗೀಚುವಂತಾಗಿದೆ.ಕ...
  • ಹೆಸರಿಡದ ಕವನ
    ನನ್ನೊಳಗೆ ಬಲೆಯೊ ನಾನು ಬಲೆಯೊಳಗೊ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಯೊಂದು ಬಲಿತು ನಿಂತಿಹುದು ಉತ್ತರವರಸಿ ಅರಗಿಸುವ ಮುನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಬಲೆಯೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿದಂತಿಹುದು ಹೊರನೋಟ ಗೋಜ...
  • ನಡೆದಷ್ಟು ದಾರಿ...
        ಬದುಕಿನ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು ಭಾಗ-೧ ಅವತ್ಯಾಕೋ ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ಮಳೆ ಸುರೀತು.ಮನೆ ಮಾಡಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ;ಮನಸ್ಸೂ ಸೋರುತ್ತಿತ್ತು.ನಾವು ಮೂವರೂ ಜೊತೆಗೇ ಇದ್ವಿ...